Rust in Arequipa, Onrust in Taray

Vermoeid, ziekjes, maar toch voldaan begin ik nu alweer aan het 7e reisverslag! Time flies here in Peru...

Het was, afgezien van de busreizen, een heerlijk weekend. Vrijdagavond zijn we naar Arequipa vertrokken en zaterdagochtend kwamen we aan in Casa De Avila, een hostel met een prachtige tuin. Na wat uurtjes te hebben geslapen zijn we snel Arequipa ingegaan om zoveel mogelijk te genieten van deze stad in de weinige tijd die we hadden. We hebben 2 uur rondgedwaald in het Monesterio, een prachtig klooster dat tot 1970 in gebruik is geweest. Nu wonen er nog steeds nonnen, maar in een ander afgesloten deel. Het was net een dorpje! We liepen door schattige straatjes met overal rode geraniums en verdwaalden af en toe binnen de blauw- en roodgeschilderde muren. Ondanks dat het natuurlijk een verschrikking voor die nonnen moet zijn gweest dat ze helemaal geen contact mochten hebben met vrienden en familie, ze woonden hier wel in een oase van rust.

Zondag hebben we het Museo Santuarios Andinos bezocht. Dit museum vertelt het verhaal van Juanita. Een meisje dat 500 jaar geleden door de inka´s boven op de vulkaan Mitsi (6500 meter!) is geofferd om de goden gunstig te stellen. Door de kou is haar lichaam in goede staat bewaard gebleven: organen, lichaamsdelen en zelfs sommige delen huid zijn nog intact.. alleen dan wel weer jammer dat ze van januari t/m mei niet in het museum aanwezig is vanwege onderzoek. Maar er zijn veel meer kinderen gevonden boven op vulkanen en bergen in de buurt van Arequipa, Cusco en ook in Bolivia en Argentinië. Zeer indrukwekkend hoe archeologen zware tochten hebben gemaakt om Juanita en andere kinderoffers te vinden met daarbij kleine offers zoals beeldjes, schaaltjes en tasjes.

Daarna was de kathedraal aan de beurt die meteen in het oog springt als je plaza de armas op loopt. Bij stom toeval stapten we de kathedraal aan de andere kant uit en belandde in één van de vele schattige straatjes van Arequipa. Bloemen en terrasjes. Lekker een jugo gedronken! Qué tranquille... Het klimaat is heerlijk warm (voor het eerst in driekwart broek gelopen en slippers!). Het was frustrerend dat we hier maar 1 nacht konden blijven en daarna weer terug moesten naar het noodweer in het koude Cusco.. Maar natuurlijk zijn we verantwoordelijk voor het vrijwilligersproject en voor al die lieve kindjes hebben we dat ook zeker over!

En ja.. noodweer. Afgelopen twee weken heeft het weer ontzettend veel geregend in Cusco en omgeving. Wanneer houdt het nou een keer op? Het water is toch op een gegeven moment wel op? Moeder Natuur kan af en toe ontzettend oneerlijk zijn.. Taray is vorige week helemaal verwoest. Wat een schok. De rivier die door Taray loopt is in korte tijd met zoveel water toegenomen dat huizen met daarin ook families zijn meegesleurd. 25 doden en 9 vermisten. Toen ik het hoorde, voelde ik me zo machteloos. Al die mensen die we dekens en eten haddebn gegeven...het oude vrouwtje... De school is meteen inzamelingsacties gaan opzetten en vroeg ook aan mij of ik mee wilde gaan dit weekend. Wat moest ik doen? Niet naar Arequipa gaan en misschien ook wel al het andere ingezamelde geld aan Taray geven? Dan de projecten laten zitten? Nee... ik heb uiteindelijk besloten het oorspronkelijke plan aan te houden.. de situatie in Taray is zo erg beyond our hands now. We kunnen geen huizen bouwen met 500 euro.. dus het geld gaat naar de projecten. Mijn eigen project heeft een lijst gemaakt met benodigde spullen die we deze week gaan kopen. Morgen of overmorgen ga ik naar het project van Masja om te kijken wat ze daar nodig hebben en daarnaast ga ik ook met Lucretia naar een ander arm project. Op deze manier kunnen we het geld eerlijk verdelen!

Aankomend weekend is alweer mijn laatste weekend en die ga ik dan ook volop benutten! We gaan naar Puno om de drijvende eilanden in het Titicacameer te bezoeken, iets wat ik absoluut niet wil missen!

Besos de Cusco, R.